استفاده از مدل‌های تجربی برای بررسی فرسایش پذیری خاک (مطالعه موردی: حوزه آبخیز ده‌حاجی، ازنا)
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1295-SCWMCCAN
نویسندگان
1هیات علمی
2دانشجو
چکیده
فرسایش پذیری خاک، خصوصیتی پویاست که با گذشت زمان، تغییرات رطوبت خاک، روش شخم، فعالیت حیوانات و فاکتورهای شیمیایی و زیستی تغییر می کند که در نتیجه افزایش آن تهدیدی عمده برای پایداری و ظرفیت تولید زمین‌های کشاورزی و تخریب و هدررفت خاک محسوب می شود. هدف از این تحقیق استفاده از مدل‌های تجربی برای بررسی فرسایش پذیری خاک در حوزه آبخیز ده‌حاجی، ازنا بود. در این تحقیق برای بررسی فرسایش‌پذیری خاک از مدل تجربی RUSLE استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان فرسایش ویژه در حوضه ده‌حاجی برابر 91/6 تن در هکتار در سال می‌باشد. علاوه بر این نتایج نشان داد که فرسایش و میزان رسوب سالیانه به ترتیب برابر 02/915 و 67/446 تن در سال می‌باشد. نتایج کلی نشان داد که حوزه آبخیز مورد مطالعه دارای پتانسیل فرسایش متوسطی بوده که وجود سازندهای با حساسیت متوسط به فرسایش، اقلیم و بارش، وقوع بارش های برفی و بارانی با مقدار، حجم و شدت زیاد، وضعیت توپوگرافی(شیب، ارتفاع و جهت)، چرای بی رویه دام ها در ارتفاعات و مراتع منطقه و آبیاری نادرست در کشاورزی آبی از مهمترین عوامل موثر بر فرسایش‌پذیری منطقه می‌باشند.
کلیدواژه ها
Title
استفاده از مدل‌های تجربی برای بررسی فرسایش پذیری خاک (مطالعه موردی: حوزه آبخیز ده‌حاجی، ازنا)
Authors
Alireza Sepahvand, Nasrin Biranvand
Abstract
فرسایش پذیری خاک، خصوصیتی پویاست که با گذشت زمان، تغییرات رطوبت خاک، روش شخم، فعالیت حیوانات و فاکتورهای شیمیایی و زیستی تغییر می کند که در نتیجه افزایش آن تهدیدی عمده برای پایداری و ظرفیت تولید زمین‌های کشاورزی و تخریب و هدررفت خاک محسوب می شود. هدف از این تحقیق استفاده از مدل‌های تجربی برای بررسی فرسایش پذیری خاک در حوزه آبخیز ده‌حاجی، ازنا بود. در این تحقیق برای بررسی فرسایش‌پذیری خاک از مدل تجربی RUSLE استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان فرسایش ویژه در حوضه ده‌حاجی برابر 91/6 تن در هکتار در سال می‌باشد. علاوه بر این نتایج نشان داد که فرسایش و میزان رسوب سالیانه به ترتیب برابر 02/915 و 67/446 تن در سال می‌باشد. نتایج کلی نشان داد که حوزه آبخیز مورد مطالعه دارای پتانسیل فرسایش متوسطی بوده که وجود سازندهای با حساسیت متوسط به فرسایش، اقلیم و بارش، وقوع بارش های برفی و بارانی با مقدار، حجم و شدت زیاد، وضعیت توپوگرافی(شیب، ارتفاع و جهت)، چرای بی رویه دام ها در ارتفاعات و مراتع منطقه و آبیاری نادرست در کشاورزی آبی از مهمترین عوامل موثر بر فرسایش‌پذیری منطقه می‌باشند.
Keywords
استان لرستان, حوزه آبخیز ده‌حاجی, مدل جهانی فرسایش, نسبت تحویل رسوب