تحرک تپه‌های ماسه‌بادی و انتشار گرد وغبار تحت سناریوهای مختلف گرمایش زمین در جنوب غرب ایران

پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
کد مقاله : 1268-SCWMCCAN
نویسندگان
1عضو هیات علمی
2موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
3مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی(تات)، تهران، ایران.
4Research Institute Forests and Ranglands, Tehran, Iran
چکیده
در گزارش اخیر پانل بین المللی تغییرات آب و هوایی به وضوح به احتمال افزایش 1/5 درجه سانتیگراد را در بین سال های 2030 تا 2052 اشاره شده است. در خوشبینانه ترین تخمین ها توسط مدلهای مختلف، رسیدن به 1/5 درجه سانتیگراد در کوتاه مدت ثابت شده در حالیکه برخی مدلها افزایش بین1/5 تا 2 درجه را نشان می دهند. هدف از این مقاله بررسی تغییرات فعالیت تپه های ماسه بادی و انتشار گرد وغبار در سناریوهای مختلف افزایش دما می باشد. اخیرا ما یک مدل جدید از تحرک تپه‌های ماسه بادی و انتشار گرد وغبار در اتمسفر بر اساس پتانسیل حمل ماسه(DP) ) و نسبت بارش به تبخیر و تعرق پتانسیل سالانه (P/PET) ) توسعه دادیم.بدین منظور سناریوهای افزایش دما (5/1، 3، 5/4 و 6 درجه سانتی‌گراد) برای 21 ایستگاه هواشناسی در اطراف ریگزارها و کانونهای گرد وغبار استانهای خوزستان، ایلام و لبه شرقی مرز عراق شبیه‌سازی شد. نتایج نشان داد که تحرک تپه های ماسه بادی و تولید گرد وغبار علیرغم عدم تغییر در میزان انرژی باد (سرعت و جهت)، افزایش دما و به دنبال آن افزایش پتانسیل تبخیر وتعرق تحت سناریوهای مختلف گرمایش جهانی منجر به فعال شدن تپه های ماسه بادی و کانونهای گرد وغباری در اطراف امیدیه و شرق عراق تحت سناریوی 4/5 درجه سانتیگراد خواهد شد.
کلیدواژه ها
 
Title
Sand dunes and dust storm sources activity under different scenarios of global warming in the southwest of Iran
Authors
Hamidreza Abbasi, Mostafa Jafary, mohammad Khosroshahi, Samaneh Razavizadeh, Azadeh Gohardoust
Abstract
The International Panel on Climate Change has reported that global warming is likely to reach 1.5°C between 2030 and 2052. Climate models project robust differences in regional climate characteristics between present-day and global warming of 1.5°C, and between 1.5°C and 2°C. Recently, we developed a new model of sand dune mobility based on the sand drift potential (DP) and the ratio of precipitation to annual potential evapotranspiration (P/PET). This ratio is the aridity index which affected directly plant growth. It was simulated in sand dunes of Khuzestan in the temperature-increasing scenarios (1.5, 3, 4.5, and 6 °C) for 21 weather stations around of Khuzestan Sand Sea. The Khuzestan Sand Sea extends from the Wasit and Maysan provinces in Iraq (22%) to the Ilam (10%) and Khuzestan (68%) provinces in Iran. We assumed that the other parameters did not change significantly. The Iraqi part, Ilam, and the western border of Khuzestan are active due to a high DP. In the central area of sand sea near Ahvaz weather station, the activity decreases due to low DP and high PET. In the southeastern part, the mobility index (MI) increases again because DP reaches up to medium-class wind energy environments. The assumptions of raising the temperature and PET showed that MI will increase by 3,7,10 and 12 % due to different scenarios of global warming in weather stations. Since the predicted changes in PET is generally not drastic, the Khuzestan sand sea is not likely to become active.
Keywords
Dust storm, wind erosion, Drift Potential, Aridity index