سیاست های امنیت آب بین ایران و افغانستان در تالاب هیرمند

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1267-SCWMCCAN
نویسندگان
کارشناس پژوهش
چکیده
افزایش توسعه و مصرف آب در بالادست رودخانه توسط افغانستان اثرات منفی برروی عرضه آب برای ایران داشته است. این امر موجب ایجاد تنش های بین دو کشور می شود. ایران ساخت سد در حوضه آبریز را تهدیدی برای امنیت آب منطقه می داند. هیچ توافقی بین ایران و افغانستان برروی مدیریت از منابع آبی مشترک در حوضه هیرمند و رودخانه هری رود وجود ندارد. این مسئله همچنان بدون راه حلی بصورت مبهم بین دو کشور باقی مانده است. علاوه بر این تنش های سیاسی، تغییر اقلیم با تغییر الگوی جریان آب و دسترسی به آب در حوضه مشترک موجب شده است که بعضی کشاورزان ادعا کنند که ناکافی بودن آب موجب گرایش آنان به کشت خشخاش و محصولات دیگر شده است. افزایش سختی های بشری بر روی تالاب سیستان موجب مهاجرت از این منطقه شده است و می تواند منجر به بحران زیست محیطی گردد. استراتژی پیشنهادی در این زمینه ایجاد داده های پایه ای دوره های آبی، ظرفیت سازی در مدیریت و افزایش بازدهی سیستم های آبیاری، ایجاد شبکه پشتیبانی بین المللی برای مذاکرات و ایجاد کمیسیون آب مرزی بین دو کشور می باشد.
کلیدواژه ها
 
Title
The Politics of Water Security between Afghanistan and Iran in Hirmand wetland
Authors
yousef taghimollaei
Abstract
Increasing development and water consumption in upstream Afghanistan negatively affects water supply to Iran, thereby exacerbating latent tensions between the two countries. Iran perceives the construction of hydroelectric dams on the Afghan side of the basins as a direct security threat.
There is no active agreement between Iran and Afghanistan over the management of shared water resources in the Helmand and Harirod-Murghab river basins. It is unlikely these points of friction will be resolved without concerted and proactive collaboration between the two countries. In addition to political tensions, climactic changes alter patterns of water flow and availability in the shared basins, leading some farmers to claim that insufficient water supply encourages them to plant poppy, a hardy crop. Increasing human strain on the Sistan wetlands due to mass migrations is unsustainable and may lead to a major environmental disaster. The strategy recommends developing monitoring systems and databases, identifying historic hydrometeorological baseline data, building capacity in water management and irrigation efficiency, creating an international support network for negotiations, and establishing a transboundary commission.
Keywords
water conflicts, transboundary water, Afghanistan, Helmand watershed and Iran